Jacqueline Muris – Joiny rider van de maand
Jacqueline (69) is iemand die al heel wat heeft meegemaakt, maar wie met haar praat hoort vooral veerkracht. Niet hard, maar een zachte kracht die zegt: ik kijk naar wat wél kan. Ze is bijna 49 jaar getrouwd, moeder van vijf kinderen en nog altijd iemand die graag naar buiten gaat, het liefst met de wind op het gezicht. Beperkingen zijn er, maar ze laat zich er niet door definiëren. Ze blijft bewegen, in hoofd én in hart — en nu ook weer op drie wielen.
Kun je jezelf voorstellen?
Mijn naam is Jacqueline en ik woon samen met mijn man Harry sinds 10 maanden in Neer, een knus dorpje tussen Venlo en Roermond. Hoewel ik al ruim veertig jaar rugklachten heb, redde ik me altijd goed. Fietsen was mijn vrijheid — mijn manier van buiten zijn, bewegen, genieten. Tot drie jaar geleden. Mijn klachten werden erger en zelfs met een aangepaste fiets lukte het niet meer. Dat voelde alsof een stuk van mijn wereld stilviel.”
Vanwege het mooie, maar heuvelachtige gebied werd eropuit gaan een uitdaging. Een scootmobiel wilde ze niet.
“Dat voelde voor mij alsof ik ergens in werd geplaatst waar ik me niet thuis voel. Oud, beperkt — woorden waar ik mezelf niet in herken.”
Hoe kwam de Joiny op je pad?
“Ik zit niet op social media, dus ik heb echt moeten zoeken. Online vond ik de Joiny. Ik bekeek élk filmpje. Daarna probeerde ik een dealer te vinden, maar dat bleek lastig. Toen ik eindelijk iemand vond en langsging, was de begeleiding zo slecht dat ik alleen maar angstiger werd. Ik dacht: ‘Dit wordt niets.’”
Tot ik contact had met Tonny Sigger van Move2U.
“Hij nam de tijd. Eerst om mijn vertrouwen terug te winnen, daarna om te zorgen dat ik écht leerde rijden. Hij kwam zelfs nog een tweede keer oefenen. Rustig, betrokken, geduldig. Toen begon er iets te verschuiven.”
Wat veranderde er voor je sinds je Joiny rijdt?
Vanaf eind juli reed Jacqueline al zo’n 800 kilometer. Waar ze eerst met het bekende ‘angstzweet’ over smalle paadjes ging, rijdt ze nu vol plezier.
“Nu kan ik overal naartoe. Mijn man en ik gaan weer SAMEN op pad — winkels, natuur, bospaden. Ik bepaal mijn tempo, kan stoppen wanneer ik iets moois zie, kan door wanneer het kan. Die vrijheid is goud waard. Ik voel me levend. Ik doe weer mee.”
Het mooiste? De reacties.
“Kinderen vragen wat voor gave scooter dit is, tieners denken dat het een nieuw soort voertuig is, ouderen lopen soms zelfs achterom bij ons thuis om te vragen wat het precies is. Mensen worden nieuwsgierig, enthousiast. De Joiny doet zijn naam eer aan: joy én join. Meedoen met het leven. Dat is precies wat het voor mij betekent.”
Waar kijk je het meest naar uit wanneer je de deur uitgaat?
“Ik heb geen specifiek doel. Het doel ís buiten zijn. Rijden, kijken, ademen, voelen dat ik deel uitmaak van alles wat beweegt. Genieten. Dat is genoeg.”
Je hebt veel meegemaakt. Toch klink je ongelooflijk positief. Waar zit die kracht?
Ze heeft op haar schouders gedragen waar veel mensen onder zouden bezwijken. Zonder in details te treden is het duidelijk: het leven heeft Jacqueline behoorlijk getest. En toch? Ze kiest voor dankbaarheid. Voor licht. Voor wat wél kan.
“Ik heb geleerd om te kijken naar wat er wél is. Ik werk met jongeren, heb een passie voor edelstenen, doe vrijwilligerswerk — ik kon geven, bouwen, van betekenis zijn. En dat kan ik nog steeds. Ik brei, ik haak, ik help jongeren met leren, ik deel wat ik kan. Daar word ik blij van. Stilzitten en sippen past niet bij mij.”
Wat wil je zeggen tegen mensen die twijfelen of een Joiny bij hen past?
Met een glimlach, beslist:
“Uitproberen én doen. Echt. Geef jezelf die kans.”
En nog één naam noemt ze uit zichzelf:
“Ik heb goede ervaringen met Tonny van Move2U en boekte via hem een proefrit aan huis. Zijn aandacht, zijn rust, zijn oprechte tijd maakten voor mij het verschil. Dankzij hem durfde ik weer.”
“Joiny betekent voor mij: meedoen. Met volle teugen. Ook nu.”
Jacqueline laat zien waar Joiny voor staat: mobiliteit, maar vooral levensruimte. Buiten kunnen zijn, samen kunnen zijn, jezelf kunnen zijn — ook als je lichaam niet altijd meewerkt.
Wie haar ziet rijden, ziet geen beperking.
Wie haar hoort, voelt vooral levenslust.
En misschien, heel misschien, heb jij na het lezen van dit interview ook een beetje verlangen om zelf op een Joiny te stappen.